yıl biterken...

zor bir yıl oldu ve son günlerine girdiğimiz şu günlerde hala zor... evimden eşimden ayrı olmak insanı hüzünlendiriyor. bir yandan da akının mahsunluğu.. küsüyor bize.. babam da gitti annem de gitti diyor... sonra bir yerden gelmişssek anneanne üzülme ben geldim diyor.. demek ki kendi de üzülüyor ki öyle diyor.. bugün ankaradaki yakın bir arkadaşımın doğum günü.. demin onu aradım dedim ki genç kızdık bak iki çocuklu ana oldun.. o da hiç bir eksilme yok kilo yaş çocuk artıyor duruyor dedi.. ne mutlu ki böyle ya yapayalınz olaalar ne yapsın.. kilo konusunda azalmam lazım ama o inanç ve dikkati kendimde bulamıyorum.. şişko ve evi uzakta bir kadınım.. yeni yıldan ne bekliyorsun deseler evimi kocamı düzenimi istiyorum derim.. çok moral bozucu bir yazı oldu.. devam etmiyeyim bari...